Gadwch lonydd i’r gwair

Beth am dorri gwair yn llai aml?

angharad tomos
gan angharad tomos

Doedd Ffordd Haearn Bach ddim yn edrych fel hyn ym mis Mai rai blynyddoedd yn ol. Byddai’r Cyngor wedi taenu chwynladdwr, a byddai ochr y ffordd yn lanast brown o dyfaint yn pydru. Wn i ddim ai cwtogi ar wario y mae’r Cyngor, ond mae pawb yn sylwi ac yn llawenhau wrth weld blodau yn sirioli ein ffyrdd a’n cylchfannau. Mae eglurhad posib arall – efallai fod y Cyngor wedi deffro i’w dyletswydd ecolegol, ac wedi dewis bod yn rhan o’r cynllun Mai Di-Dor neu No Mow May.

Ymgyrch yw hon i geisio perswadio pobl i beidio torri’r gwair mor aml, a gadael llonydd i’r lawnt yn ystod Mai. Mae hyn yn allweddol os ydym am hybu rhagor o dyfiant ac anifeiliaid hanfodol i’r amgylchedd. Mae sawl un yn cael gwared o ddant y llew gan ei ystyried yn chwyn ymledol, ond ar ddechrau Mai, hwn yw’r unig fwyd bron i’r gwenyn.

O adael y gwair i dyfu ym mis Mai, dyma sylwi fod hyn yn rhoi cyfle arbennig o dda nid yn unig i wenyn, ond i ieir bach yr haf, chwilod a pheilliaid eraill. O ddarparu siwgr nectar i’r creaduriaid hyn, mae’r canlyniadau yn bell gyrhaeddol ac yn lles mawr i fyd natur.

I helpu byd natur felly, gohiriwch y dasg o nol y peiriant torri gwair, a chymrwch hanner awr i eistedd yn yr ardd yn mwynhau seibiant.